concupio

concupio
concŭpĭo, ĕre, v. n., to be very desirous, to long much for; as verb finit. (late Lat.), Commod. 64, 4.—Hence, con-cŭpĭens. entis, P. a., very desirous, warmly desiring, coveting (only in the foll. exs.); with gen.: regni, Enn. ap. Cic. Div. 1, 48, 107.—With inf., Capitol. Max. 13, 3.

Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. . 2011.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • ԵՐԵՒԱԿԱՅԵՄ — (եցի.) NBH 1 0677 Chronological Sequence: Unknown date, 6c, 11c ն. φαντάζω, ομαι imaginor, concupio speciem Ձեւացուցանել կամ նկարել ի ներքին զգայութեան. ըմբռնել զգալի մտածութեամբ. ... *Երեւակայէ ոք զձեւս ի տրամախոհութեան: Տրամախոհութիւն… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”